Wijlen Harry Gielen zet ons op het pad naar de belofte. Een Belofte met grote B, zeker voor christenen die vorige woensdag de vastentijd hebben aangevangen. Gielen schrijft herkenbaar: “Hilde Domin had reeds een periode van ballingschap meegemaakt in de gruweltijd van de Tweede Wereldoorlog. ‘Jou neem ik mee’, klinkt de belofte in haar gedicht “Belofte”, ‘wegens de zachte veerkracht/van je enige/ongebroken vleugel.’ Dat beeld inspireert om in het leven en in de toekomst te blijven geloven, ook ‘als mijn woning afbrandt’ – bij dreiging van welke aard dan ook.”  

Belofte 

door Hilde Domin (1909-2006) 

Duif, ik zocht een tafel 
Toen vond ik 
jou, 
duif, 
op de rug liggend 
de roze voeten 
tegen het lichaam gedrukt 
neergestort uit het licht, 
bode, 
in een kringloopwinkel. 
 
Duif, 
als mijn woning afbrandt, 
als ik weer verstoten word 
als ik alles verlies 
jou neem ik mee, 
duif uit wormstekig hout, 
wegens de zachte veerkracht 
van je enige 
ongebroken vleugel. 

Hilde Domin (1909-2006)
 Vertaling: Harry Gielen 

Wat vertelt dit gedicht?

In een kringloopwinkel was de ik-persoon op zoek naar een tafel, een alledaags en vertrouwd huismeubel. Of die tafel ook wordt gevonden – daarover wordt verder niets meegedeeld.

Gevonden wordt wel iets anders, een duif uit wormstekig hout, ‘neergestort/uit het licht’. Een ‘bode’ wordt ze genoemd, verwijzend naar meer dan de materie waaruit zij is gemaakt. Symbool is ze van leven en toekomst, zoals die duif uit het Noach-verhaal die van haar verkenningstocht terugkeerde met een groen twijgje in haar bek, teken van nieuw leven (Genesis 8,11).

Ook al heeft de duif uit de kringloopwinkel nog maar één vleugel – die is ‘ongebroken’. Die ongebroken vleugel symboliseert vertrouwen in de toekomst, ook als die weer herhaling mocht zijn van reeds ervaren ballingschap, van opnieuw verlies van ‘alles’. Ballingschap en verlies zoals de joodse dichteres.

De ballingschap inspireerde haar

Hilde Domin reeds had die ballingschap meegemaakt in de gruweltijd van de Tweede Wereldoorlog (ze vluchtte naar Canada tijdens WO 2 nvdr.).

‘Jou neem ik mee’, klinkt de belofte, ‘wegens de zachte veerkracht/van je enige/ongebroken vleugel.’ Dat beeld inspireert om in het leven en in de toekomst te blijven geloven, ook ‘als mijn woning afbrandt’ – bij dreiging van welke aard dan ook. 

Harry Gielen (1925-2013)